ارزیابی تاثیر داروی 5-فلورواوراسیل، آلوئه امودین و نانو ذرات اکسید روی بر لیشمانیازیس جلدی (لیشمانیا ماژور) در شرایط in vitro و in vivo

لیشمانیازیس جلدی یکی از بیماریهای اندمیک در برخی از نقاط ایران است. استفاده از ترکیبات آنتیموان پنج ظرفیتی به عنوان داروهای خط اول درمان، با محدودیت ها وعوارض جانبی متعددی همراه می باشد. ازاین رو همواره تلاش برای یافتن روشهای درمانی جدید و موثر مورد نظر است. درپژوهش حاضر، تاثیرداروی5-فلورواوراسیل(12،25،50 و 100 میکروگرم بر میلی لیتر)، نانو ذرات اکسید روی(30،60،90 و 120 میکروگرم بر میلی لیتر) و آلوئه امودین(40،80،120 و 160 میکروگرم بر میلی لیتر) بررشد و القا مرگ برنامه ریزی شده سلولی بر پروماستیگوت لیشمانیا ماژور در شرایط in vitro مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین تاثیر این 3 دارو در بهبود زخم ناشی ازلیشمانیا ماژور بررسی شد. real time-pcr برای تعیین تعداد انگل در زخمها مورد استفاده قرار گرفت. برای بررسی تغییرات سیتم ایمنی، پس از درمان دو سایتوکان inf-y و il-4اندازه گیری شدند. ic50 5-فلورواوراسیل، آلوئه امودین و نانو ذرات اکسید روی بر پروماستیگوتها 24 ساعت پس از کشت به ترتیب 17/26، 71/52 و 87/ 34 میکروگرم بر میلی لیترمحاسبه شد. نتایج بدست آمده از آزمون فلوسایتومتری نشان داد که هر سه دارو باعث القائ مرگ برنامه ریزی شده سلولی در پروماستیگوتهای انگل می شوند که در گروه کنترل 72 ساعت پس از کشت انگل میزان مرگ برنامه ریزی شده سلولی 64/3 درصد بود در حالیکه پس از این مدت زمان در غلظت 100 میکروگرم بر میلی لیتر از 5-فلورواوراسیل، 120 میکروگرم بر میلی لیتر از آلوئه امودین و120 میکروگرم بر میلی لیتر از نانو ذرات اکسید روی میزان مرگ برنامه ریزی شده سلولی به ترتیب 5/74، 1/74 و 76/93 درصد تعیین شد. بهترین تاثیر را در کاهش اندازه زخم آلوئه امودین 1% داشت به گونه ای که قطر زخم در این گروه به 1/2 میلیمتر در مقابل 1/14 میلیمتر در گروه کنترل رسید. نتایج real time-pcr نشان داد که داروی 5-فلورواوراسیل 1% بهترین تاثیر را در کاهش تعداد انگل داشت بطوریکه تعداد انگل در این گروه 1225بود درحالیکه در گروه کنترل 86450 کپی انگل محاسبه شد. میزان inf-y بطور معنی داری افزایش یافت اما افزایش il-4 معنی دار نبود. بر اساس نتایج بدست آمده، سه داروی مورد استفاده دارای اثرات ضد لیشمانیایی بودند. با توجه به اینکه آلوئه امودین توکسیک نبوده و منشا گیاهی دارد می تواند به عنوان دارویی مناسب در مطالعات جامع تر و نیز کلینیکال ترایال مورد استفاده قرار گیرد.